อรัมภบท แล่นใบ
ครั้งก่อนหน้านี้สองปี พวกเราพบ บ้านเรือนไทยเก่าแก่ปล่อยทรุดโทรมหลังหนึ่ง
ตั้งหลบลานอยู่กลางกอกก ณ ริมน้ำเจ้าพระยา ตำบลเกาะเกิด พระนครศรีอยุธยา
ภาพของเรือนช่างดูน่าหลงใหล กับลมเบาๆโชยชาย ในบรรยากาศรอบริมน้ำ
แม้เรือนและพื้นที่โดยรอบในขณะนั้น จะถูกปล่อยไว้ให้คนอื่นเช่า
อย่างมิได้แยแส้ดูแลใส่ใจมากนัก..
แต่พวกเรากลับเฝ้าติดตามกับคุณตาเจ้าของบ้านอยู่เสมอ…
เพราะ มนต์เสน่ห์ที่พวกเราได้สัมผัส
จนวันหนึ่ง… เกือบปีผ่านไป ข่าวดีก็ปรากฎ
เมื่อน้องชายผู้แวะเวียนผ่านเรือนหลังนี้บ่อยๆ ได้ส่งไลน์กลุ่มเข้ามา…
บอกว่า คนเช่าเก่าไม่จ่ายค่าเช่าแล้วววว…
พวกเราตอบแบบไม่ทันคิด ว่า “เอา”
คำตอบที่เหมือนกับการรอคอยสิ่งหนึ่งมานาน..
คำตอบที่เห็นภาพหนึ่งที่เราเคยคุยกันก่อนหน้า เริ่มปรากฎ
เราจึงตัดสินใจขอเช่าจากคุณตาเจ้าของเรือนทันที
แต่ภาพที่พวกเราเคยวาดไว้ในใจทุกครั้งที่พบเห็นนั้น
มันอาจไม่ใช่ภาพที่คนอื่นเห็นเป็นแน่
เราสามคนตกลงพิสูจน์ความเชื่อและความคิดนั้น
ว่าอยากปรุงเรือนและปรับสภาพโดยรอบ
แต่คงไว้ซึ่งบรรยากาศใกล้ชิดริมน้ำที่สุด
เพื่อหวังก่อให้เกิดภาพของร้าน ที่พวกเราเคยฝันในธุรกิจนี้
วันที่พวกเราปรับพื้นที่ … หรือบอกใครว่าจะทำอะไร..
ใครผ่านพบมา ใครเห็น ก็มักตั้งคำถามให้เสมอ ว่า “พวกเรา ทำอะไรกัน???”
“น้ำท่วมทุกปีนะ” บ้างแซวเล่นว่า “จะบ้าเหรอ” บ้างจริงจังว่า “จะคุ้มเหรอ”
แต่พวกเรากลับคิดอย่างนั้นไม่…
สายตาฉงนที่ท้าทายความรู้สึกของพวกเราทุกครั้ง กับคำถามที่พวกเราเองก็อยากหาคำตอบ
ด้วยการลงมือทำ!!!
จากปัจจัยคำนวณต่างๆ เบื้องต้น…
กอปรกับแรงบันดาลใจจากบทกวีหนึ่ง ที่เราเคยอ่าน
ว่าเหตุใด มนุษย์ไซร์กลับเป็นสิ่งมีชีวิตเดียวในโลกที่มิอาจสร้างรังได้ด้วยตัวเอง จะอายนกอายสัตว์มัน
คำว่า “ช่วงโควิดนะ” กับคำพูดในกวีบทนั้น
พวกเราก็คิดง่าย ๆ ตัดสินใจสร้างร้านแห่งนี้ขึ้นมา ด้วยตัวพวกเรากันเองละกัน!!!! เราเองก็มีมาจากธุรกิจที่อยู่กับเครื่องมือ กับการก่อสร้างมาบ้างนี่นา…
เราได้ลูกน้องคนหนึ่งมาเป็นคนสำคัญหลัก ที่กลายเป็นอาจารย์และมือสำคัญของการสร้าง
จากเคยเป็นนายจ้าง ก็กลายเป็นลูกมือ…
จากเคยนั่งห้องแอร์ก็มาตากแดดกลำ คลุกฝุ่นดินหินโคลนทราย ไม่เว้นแต่ละวัน
พื้นที่ที่เราปรับกันเองกับมือ ดินที่เราขุดกันเอง ไม้ที่เราตอก อิฐที่เราก่อ ปูนที่เราเทเราฉาบ สีที่เราทา ต้นไม้ทุกต้นที่เราปลูก เราทำด้วยมือพวกเรากันเอง กลับมีความสุขที่เหลือล้ำในทุกอณู
แม้นจะมีอุปสรรคมากมาย…
แม้นต้องอิงตามอายุสัญญาเช่า ที่ผ่านพ้นไปทุกวินาที
แม้นต้องอิงตามงบประมาณและผลกระทบจากโรคระบาดใหญ่ที่เข้ามาส่งผลกระทบ
แม้นต้องอิงตามการคิดผลตอบแทนเพื่อการอยู่รอดในเชิงธุรกิจ
แม้นต้องอิงตามแรงกาย และประสบการณ์งานที่มีอยู่
แม้นต้องอิงตามแรงใจ และความกดดัน ที่ต้องฝ่าฝันพิสูจน์
แม้นต้องอิงตามระยะทาง ที่เดินทางไปกลับนับร้อยกว่ากิโลเมตร
แม้นจะเป็นลมแดด มีบาดแผลเกือบในทุกๆวัน
แต่เรากลับ “ทำอย่างมีความสุข”….
และสุขที่ทวีจนเปี่ยมล้น… คือ “กำลังใจ”
กำลังใจ ที่เราได้เพื่อนพี่น้องแวะเวียนมาช่วยกัน
กำลังใจ ที่เราได้คำแนะนำจากผู้ใหญ่หลายท่านที่แวะเวียนมาหา
กำลังใจ จากลูกน้องที่ดีหลายคน ที่ไม่เคยปฏิเสธเมื่อขอแรงช่วย
เราได้พบคุณลุงและครอบครัวข้างบ้าน เพื่อนบ้านที่ดี ที่มีไมตรีจิต
เราได้อัธยาศัยที่ดีของเพื่อนบ้านและชุมชนที่ดี ที่เป็นดั่งมิตรสหาย
เราได้เจ้าของบ้านที่ดี ที่ได้ให้โอกาสมากมาย
คำตอบต่าง ๆ มันเริ่มปรากฎที่ใจของพวกเรา
เรา “สุข” ตั้งแต่ได้เริ่ม ได้ทำ ได้สร้าง แล้ว…
ปีที่ผ่านมา ที่พวกเราต้องท้าทายกับอุปสรรคหลายประการ
แต่กลับกลายเป็นปีที่พวกเรามีความสุขปีหนึ่งในชีวิต
ภาพที่พวกเรามองเห็นตอนนี้ ช่างแตกต่างกับตอนที่เราพบอบ่างสิ้นเชิง…
บัดนี้ ร้านอาหารแห่งนี้ พร้อมจะถึงกาล “ปฐมบท” ที่พวกเราตั้งใจส่งมอบความสุขให้กับผู้มาเยือน ทั้งบรรยากาศ อาหาร และบริการ ที่พวกเราตั้งใจ
เราขอน้อมรับทุกความคิดเห็น ขอน้อมรับในทุกสิ่งที่จะสรรค์สร้างและแบ่งปันความสุขนี้ได้
ปฐมฤกษ์ถูกถาโถมจากอุปสรรคแวดล้อมนานับประการ…
ถึงคราวแล้ว ที่ความสุขเหล่านี้ จะได้ปรากฎและเผยแผ่ออกไปแด่ผู้มาเยือน
เยือนร้านอาหารที่พวกเราช่วยกันคิดชื่อ … จากหลายร้อยชื่อ…
แต่มาประทับตรงชื่อว่า “แล่นใบ”
แล่นใบที่หลายคนคิดว่า คือ การแล่นเรือ
แต่อีกนัยกลับเป็นคำโบราณของการทำอาหาร การตำน้ำพริกแบบหนึ่ง
ที่เหมาะกับคุณลักษณะของร้าน อย่างหนึ่ง
เรามีทั้งท่าลงเรือ บรรยากาศริมน้ำ ชมเรือล่องผ่านไปมา
อีกน้ำพริก อาหารไทย กับบรรยากาศเรือนไทย ท่าน้ำ ที่ใกล้ชิดกับน้ำเจ้าพระยา
มีมุมถ่ายรูป มุมคู่รัก มุมครอบครัว มุมพักผ่อน มุมทานอาหาร มุมสันทนาการเล็กๆสำหรับเด็กๆ ฯลฯ ที่อยากมอบความสุขให้กับทุกคนที่มาเยือน
ร้านอาจไม่ได้หรูหราจากสิ่งใหม่ หรือ เปี่ยมพร้อมด้วยสิ่งสรรค์สร้างด้วยเงินตรา
แต่คุณค่าแห่งอดีต ประสบการณ์ และความสุขที่ได้มา พวกเราสัญญาว่า จะมอบคุณค่าแห่งความสุขนี้ ให้ด้วยใจ…
ณ ร้านแล่นใบ ริมน้ำเจ้าพระยา จ.พระนครศรีอยุธยา..
ปฐมบท จักเริ่มขึ้น ณ บัดนี้…..